skorupę kontynentalną
Encyklopedia PWN
pierwszy okres (jednostka geochronologiczna) ery paleozoicznej, trwający od ok. 540 do ok. 490 mln lat temu; także system (jednostka chronostratygraficzna) obejmujący powstałe w tym czasie skały;
akrecja
geol. rozrost litosfery wskutek powstawania jej nowych fragmentów w strefach ryftów; jedno z podstawowych pojęć teorii tektoniki płyt;
[łac. accretio ‘przyrastanie’],
geofiz. powierzchnia w obrębie kontynentalnej skorupy ziemskiej, występująca na głębokości ok. 10–20 km, na której następuje skok prędkości podłużnej fali sejsmicznej od wartości ok. 6 km/s do ok. 6,5 km/s i nieco więcej;
erozja
zespół procesów powodujących żłobienie i rozcinanie powierzchni skorupy ziemskiej przez wody, lodowce i wiatr, połączone z usuwaniem powstających produktów niszczenia;
[łac. erosio ‘żłobienie’, ‘wgryzanie’],
